จากการลงสำรวจพื้นที่ในการออกแบบซึ่งเป็นบริเวณของรุ่นอรุณนั้น ก็จะพบเห็นถึงพื้นที่ที่น่าสนใจต่างๆมากมาย รวมทั้งกระบวนการในการเก็บข้อมูลที่เราใช้ความรู้สึกเป็นส่วนใหญ่ในการสัมผัสกับธรรมชาติ ซึ่งเป็นจุดเด่นของพื้นที่ออกแบบ อีกทั้งกการแบ่งขอบเขตต่างๆที่เกิดขึ้นในพื้นที่นั้น จากการที่เกิดจากต้นไม้ สิ่งปลูกสร้าง หรือพื้นที่ซึ่งแตกต่างออกไป โดยจากการสังเกต และข้อมูลที่ได้ เราจะนำประเด็นที่สนใจ ความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้นนั้นไปวิเคราะห์เพื่อที่จะหาความสัมพันธ์ที่เชื่อโยงกับส่วนต่างๆ
จากที่สังเกตทางเข้าที่สำคัญของพื้นที่ออกแบบ คือบริเวณ ทางก่อนเข้าถึงวงเวียนซึ่ง มีพุ่มต้นไม้ซึ่งเป็นต้นไทรกับตนไผ่ โดยเอนเอียงเข้าหากันทำให้เกิดลักษณะของซุ้มทางเข้า เกิดความรู้สึกของการเปลี่ยนผ่านพื้นที่ จากส่วนจอดรถเข้าไปยังวงเวียน ซึ่งเปลี่ยบเสมือนทางเข้าหลักของพื้นที่ออกแบบ
ในส่วนของพื้นที่ใกล้เคียงติดกับพื้นที่ออกแบบ อย่างโรงช้างซึ่งมีการกำหนดขอบเขตของตัวอาคารกับพื้นที่ด้านนอกด้วยรูปแบบการบังคับการมองและเน้นสิ่งสำคัญ ซึ่งเป็นตัวกำหนดขอบเขตของพื้นที่ในการออกแบบ และยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญที่เกิดขึ้นในบริเวณรอบพื้นที่ออกแบบ
และสิ่งสำคัญ ของพื้นที่ซึ่งให้ความรู้สึกต่อพื้นที่ธรรมชาติได้ดี คือ บึงน้ำ ซึ่งติดกับพื้นที่ออกแบบ โดยเราสังเกตได้จากการใช้งาน ความรู้สึก และคำบอกเล่าของผู้ใช้งาน ว่าบึงมีความสำคัญเช่นไร
ซึ่งจากข้อสังเกตทั้งหมดนั้น ยังมีกระบวนการและประเด่นอื่นอีกๆ ซึ่งเป็นการวิเคราะห์สถานที่และพื้นที่โดยรอบ เพื่อเข้าใจความสำพันธ์ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ การหาความหมายและคุณค่า รวมทั้งสรุปเป็น เป้าหมาย หรือขอบเขตในการออกแบบอีกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น